മെത്രാൻ: വിശുദ്ധ സത്തൂർണിനൂസ് (രക്തസാക്ഷിത്വം: എ.ഡി. 257 നവംബർ 29)
എ.ഡി. 245-ൽ മാർപ്പാപ്പയായ ഫാബിയാന്റെ നിർദ്ദേശപ്രകാരമാണ് വിശുദ്ധ സത്തൂർണിനൂസ്സുവിശേഷ പ്രഘോഷണത്തിനായി റോമിൽ നിന്ന് ഗൗളിലേക്ക് യാത്ര തിരിച്ചത്. അദ്ദേഹം ടൗലോസിലെ മെത്രാനായി സഭാഭരണം ആരംഭിച്ചു. മുൻപ് വിശുദ്ധ ട്രോഫിമസ് സുവിശേഷ പ്രചാരണം നടത്തി വിജയം വരിച്ച മണ്ണായിരുന്നു ഇത്.
ഫോർട്ടുനാറ്റുസിന്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ, വിശുദ്ധ സാറ്റര്‍ണിനൂസ് തന്റെ പ്രഘോഷണത്തിലൂടെയും അത്ഭുതപ്രവർത്തനങ്ങളിലൂടെയും നിരവധി വിഗ്രഹാരാധകരെ ക്രിസ്ത്യൻ വിശ്വാസത്തിലേക്ക് ആകർഷിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രവർത്തനങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരങ്ങൾ, രക്തസാക്ഷിത്വം നടന്ന് ഏകദേശം 50 വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷമാണ് രേഖപ്പെടുത്തിയത്.
ത്യാഗപൂർണ്ണമായ ജീവിതം
വിശുദ്ധൻ നഗരത്തിലെ ഒരു ചെറിയ ദേവാലയത്തിലാണ് വിശ്വാസ സമൂഹത്തെ സംഘടിപ്പിച്ചിരുന്നത്. ഈ ദേവാലയത്തിനും വിശുദ്ധന്റെ താമസസ്ഥലത്തിനും ഇടയിലായിരുന്നു നഗരം സ്ഥിതിചെയ്തിരുന്നത്. വിശുദ്ധൻ പ്രവചനങ്ങൾ നടത്തിയിരുന്നത് ഈ ദേവാലയത്തിൽ വെച്ചായിരുന്നു.
ഒരു ദിവസം, വിശുദ്ധന്റെ രൂപത്തിൽ ഒരു ഊമയെ പിശാചുക്കൾ ആക്രമിച്ച സംഭവം വിഗ്രഹാരാധകരായ പുരോഹിതർ കാണാനിടയായി. ഇത് വിശുദ്ധനെ അധികാരികളുടെ മുന്നിൽ ഒറ്റിക്കൊടുക്കുന്നതിന് കാരണമായി.
രക്തസാക്ഷിത്വം
ഒരു ദിവസം സ്ഥിരം പോകുന്ന വഴിയിൽ വെച്ച് അവർ വിശുദ്ധനെ പിടികൂടി ദേവാലയത്തിലേക്ക് വലിച്ചിഴച്ചു. തങ്ങൾ ആരാധിക്കുന്ന മൂർത്തികളെ അപമാനിച്ചതിന് ബലിയർപ്പിച്ച് ശാന്തമാക്കുകയോ, അല്ലെങ്കിൽ തന്റെ ചോരയാൽ പരിഹാരം ചെയ്യുകയോ വേണമെന്ന് അവർ ആവശ്യപ്പെട്ടു.
ഒട്ടും ഭയമില്ലാതെ, ഉറച്ച ശബ്ദത്തിൽ വിശുദ്ധൻ ഇപ്രകാരം മറുപടി നൽകി:
“ഞാൻ ഒരു ദൈവത്തെ മാത്രമേ ആരാധിക്കുകയുള്ളൂ. ആ ദൈവത്തെ മാത്രമേ ഞാൻ പുകഴ്ത്തുകയും ബലിയർപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുകയുള്ളൂ. നിങ്ങളുടെ ദൈവങ്ങൾ പിശാചുക്കളാണ്. ക്രിസ്ത്യാനികളുടെ മുൻപിൽ വിറയ്ക്കുന്ന അവയെ ഞാനെന്തിന് ഭയക്കണം?”
വിശുദ്ധന്റെ മറുപടിയിൽ കോപാകുലരായ വിഗ്രഹാരാധകർ അദ്ദേഹത്തെ അസഭ്യവർഷം കൊണ്ട് മൂടുകയും പലതരം പീഡനങ്ങൾ ഏൽപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. ഒടുവിൽ, അവർ അദ്ദേഹത്തിന്റെ പാദങ്ങൾ ബലികഴിക്കാനായി കൊണ്ടുവന്ന ഒരു കാട്ടുപോത്തിന്റെ ശരീരവുമായി ബന്ധിക്കുകയും മൃഗത്തെ ദേവാലയത്തിൽ നിന്ന് ഓടിക്കുകയും ചെയ്തു.
വേഗതയിൽ ഓടിയ കാട്ടുപോത്ത് കുന്നിൻ മുകളിൽ നിന്ന് താഴേക്ക് കുതിച്ചപ്പോൾ, വിശുദ്ധന്റെ തലയോട്ടി പിളരുകയും തലച്ചോറ് പുറത്തേക്ക് ചിതറുകയും ചെയ്തു. വിശുദ്ധ സാറ്റര്‍ണിനൂസ് രക്തസാക്ഷിത്വം വരിച്ച് ശാന്തിയുടെ സ്വർഗ്ഗീയ വസതിയിലേക്ക് യാത്രയായി.
ഭൗതികാവശിഷ്ടം
വിശുദ്ധന്റെ ശരീരം കാട്ടുപോത്ത് വലിച്ചിഴച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. ബന്ധിച്ച കയറ് പൊട്ടിയപ്പോൾ, ബാക്കിയായ ശരീരഭാഗങ്ങൾ സമതല പ്രദേശങ്ങളിൽ ചിതറിക്കിടന്നു. ദൈവഭക്തകളായ രണ്ട് സ്ത്രീകൾ അവ ശേഖരിച്ച് കൂടുതൽ നശിപ്പിക്കപ്പെടാതിരിക്കാൻ ഒരു ആഴമുള്ള കുഴിയിൽ ഒളിപ്പിച്ചു. മഹാനായ കോൺസ്റ്റന്റൈനിന്റെ ഭരണകാലം വരെ ഒരു മരപ്പലക കൊണ്ടുള്ള ശവപ്പെട്ടിയിൽ ഈ ഭൗതികാവശിഷ്ടം സൂക്ഷിച്ചു.
പിന്നീട്, ടൗലോസിലെ മെത്രാനായ ഹിലരി, വിശുദ്ധന്റെ അന്ത്യവിശ്രമ സ്ഥലത്തിന് മുകളിലായി ഒരു ചെറിയ പള്ളി പണിതു. നാലാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ അവസാനത്തോടെ സിൽവിയൂസ് മെത്രാൻ ഒരു മനോഹരമായ ദേവാലയം നിർമ്മിക്കാൻ ആരംഭിക്കുകയും അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിൻഗാമി എക്സുപെരിയൂസ് അത് പൂർത്തിയാക്കി സമർപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. വളരെയേറെ ഭക്തിയോടെ വിശുദ്ധന്റെ ഭൗതീകാവശിഷ്ടങ്ങൾ ഈ ദേവാലയത്തിലേക്ക് മാറ്റി. ഇന്നും ഈ തിരുശേഷിപ്പുകൾ അവിടെ ആദരവോടെ സൂക്ഷിക്കുന്നു. വലേരിയന്റെ ഭരണകാലത്താണ് (ഏകദേശം 257-ൽ) ഈ രക്തസാക്ഷിത്വം സംഭവിച്ചതെന്നാണ് കരുതപ്പെടുന്നത്.
