ക്രൈസ്തവ മേഖലയിൽ മാത്രം അന്വേഷിക്കപ്പെട്ട ഒരു തിന്മയല്ല അസൂയ. എല്ലാ സംസ്കാരങ്ങളിലെയും ദാർശനികരുടെയും ജ്ഞാനികളുടെയും ശ്രദ്ധ അത് ആകർഷിച്ചിട്ടുണ്ട്. സ്നേഹ-ദ്വേഷങ്ങളുടെ ഒരു ബന്ധമാണ് അതിൻ്റെ കാതലായഭാഗത്തുള്ളത്. ഒരുവൻ അപരൻ്റെ തിന്മ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. പക്ഷേ നിഗൂഢമായി അവനെപ്പോലെ ആകാനും ആഗ്രഹിക്കുന്നു. യഥാർത്ഥത്തിൽ അല്ലാത്തതിന്റെയും, ആയിരിക്കാൻ നാം ആഗ്രഹിക്കുന്നതിന്റെയും വെളിപ്പെടലാണ് അപരൻ.
അവരുടെ സൗഭാഗ്യം നമുക്ക് അനീതിയായി തോന്നുന്നു. തീർച്ചയായും അവരുടെ സൗഭാഗ്യത്തിന്റെ അല്ലെങ്കിൽ വിജയങ്ങളുടെ അവകാശം നമുക്കുണ്ടെന്ന് നാം ചിന്തിക്കുന്നു.
ഈ തിന്മയുടെ അടിവേരിൽ ദൈവത്തെക്കുറിച്ചുള്ള കപടമായ ഒരു ആശയമാണ്. നമ്മുടേതിൽനിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി, ദൈവത്തിനു സ്വന്തം “ഗണിതം” ഉണ്ടെന്ന് നാം അംഗീകരിക്കുന്നില്ല.